Hoe mijn webshop mij op de been hield tijdens mijn ziekte

De laatste maanden heb ik vaak de vraag gekregen, hoe dan, hoe kun je je ziekte combineren met je webshop?
Eigenlijk kan ik hier geen makkelijk en snel antwoord op geven. Voor mijn gevoel was het niet combineren. De webshop was iets wat me op de been hield. Een lichtpuntje in een hele nare periode. 

De diagnose - vechtmodus

Toen ik de diagnose borstkanker kreeg, kreeg ik meteen te horen dat het te genezen was. En hoe gek ook, ik was opgelucht dat ik zekerheid had gekregen (die dagen tussen de punctie en de uitslag waren een hel). En ik schoot meteen in de vechtmodus. Ik zou me niet klein laten krijgen door die snertziekte! Ik zou er een jaartje tussenuit zijn en dan weer volledig terug. Wat was ik naïef! Maar die houding heeft me er wel doorheen geholpen.

Op de dagen dat ik chemo kreeg (altijd een woensdag), deed ik het rustig aan. Na de chemo dook ik meteen mijn bed in en de rest van de dag deed ik niet veel. Op donderdag na de chemo deed ik het ook nog rustig aan en op vrijdagmiddag werd ik weer actief. Zo ging dat de eerste vier kuren prima, daarna kreeg ik andere chemo en reageerde mijn lichaam heel erg verkeerd op de chemo. De laatste 4 chemo’s waren dan ook heel zwaar.

Mijn webshop gaf me energie

Wat me op de been hield, waar ik energie van kreeg, was van mijn webshop. Gelukkig hielp mijn man mee met het inpakken van de bestellingen en soms lukte het niet om zo snel een bestelling te versturen als ik wilde. Dit was echter nooit een probleem. Wat een fijne klanten heb ik toch!
Ik had het gevoel dat ik, zodra ik de diagnose kanker kreeg, een etiket opgeplakt kreeg met daarop heel groot kanker. De persoon Lilian was verdwenen. de kankerpatiënt bleef over. Op de momenten dat ik bezig was met de webshop, werd ik Lilian die toevallig ernstig ziek was.

Reflectie en verandering

Tijdens mijn ziekte ben ik gaan nadenken over wat me echt gelukkig maakt. Zo doorgaan was geen optie meer voor mij. Elke dag vind ik het een feest om mijn webshop te hebben, maar het assortiment was te uitgebreid. Ik heb besloten een aantal artikelen uit het assortiment te halen en me te concentreren op haken en borduren.

Maar daarnaast wil ik al een aantal jaren mijn eigen borduurpatronen ontwerpen. Ik ben dol op dieren, de zee, de natuur en daar wilde ik meer mee doen. Het gevoel van je eerste echte eigen zelfontworpen borduurpatroon is onbeschrijfelijk. Trots, onzekerheid en opluchting. En het smaakte naar meer. Ondertussen heb ik meerdere borduurpatronen ontworpen. En ik heb al een aantal in de webshop geplaatst.  Gek is dat toch, dat elke keer mijn hart een sprongetje maakt als ik naar een eigen ontwerp kijk. Ik ben daarom druk bezig met andere borduurpatronen.

Waar maakt jullie hart een sprongetje van?